ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 27 ساله )

سلام
من 27 سالمه و 1 ساله عقد کرده ام من موجود خیلی وابسته ای هستم. به هر چیزی زود انس می گیرم و اگر پیش من نباشه از دلتنگی خیلی غصه میخورم و طاقت دوری ازش رو ندارم.
حالا میتونه مامانم باشه همسرم باشه یا حتی گاهی اوقات یه شی....
یعنی تاحدی که اکثرا اون لباسی که خیلی تنم می کنم رو باید حتی شب هایی که تنم نمیکنمش باید کنار رختخوابم باشه.
یه زمانی که توی خوابگاه بودم همه وسایلم دور تختم بود.....!
الانم اگه با همسرم قهر کنم با اینکه انقدر مغرورم ولی بازم طاقت ندارم که گوشیشو خاموش کنه و جوابمو نده و خیلی زنگ میزنم.... خیلی دیوانه ام؟؟؟؟؟؟؟؟


مشاور (سیدحبیب الله احمدی)

باسلام. خوشبختانه شما دیوانه نیستید!! ولی دارای صفتی هستید که برای حفظ سلامت روانتان و رضایت و شادکامی رابطه ی خود در زندگی مشترکتان حتماً نیاز به تغییر آن دارید. این صفت، معمولاً با اسم وابستگی نامیده می شود. وابستگی در نقطه ی مقابل استقلال عاطفی قرار دارد و هنگامی بوجود می آید که به دلایل مختلف در دوران کودکی و نوجوانی، ما به سطح مطلوبی از خودکفایی عاطفی دست پیدا نکرده باشیم. البته به دلایل نقایص تربیتی و فرزندپروری که در بین اکثر خانواده ها در سراسر جهان، به درجات مختلف وجود دارد، این عدم خودکفایی عاطفی و به دنبال آن تمایلات وابستگی، در بسیاری از افراد بزرگسال به چشم می خورد. مخصوصاً در خانم ها که رشد استقلال عاطفی و اجتماعی آن ها کمتر مورد تشویق والدین قرار می گیرد، این مسئله بیشتر نمایان می گردد. برای حل این وابستگی ها نیاز به ترمیم نقص ریشه ای و زیربنایی آن ها یعنی عدم خودکفایی و استقلال عاطفی، می باشد. این فرآیند، یک فرآیند تدریجی و چندمرحله ای است که تنها توسط یک روانشناس مجرب در حیطه ی روابط بین فردی و آن هم در قالب مشاوره ی حضوری قابل تحقق است.